nostalgicznie

tak spokojne, że aż leniwe. 

długie, ciemne wieczory we dwoje. 

przy blasku świec. 

z muzyką w tle.

błogie nicnierobienie. 

ciepło w sercu. 

kocham (moje) życie.

był czas, gdy biegałam na dyskoteki dwa razy w tygodniu. at least. wracając w środku nocy, włączałam cichutko radio i zasypiałam. o poranku budziła mnie głośna muzyka. wstawałam, wyłączałam i wracałam w objęcia. te wieczory przywodzą mi na myśl tamte poranki.